روز دوشنبه، 10 اسفندماه 88، نيروهاي انتظامي و امنيتي، به سراغ شخصي رفتند كه بعدتر ثابت شد وي در آن روزها در زيرزمين خانه خود، مشغول ساختن فيلمي دروغين درباره اوضاع اجتماعي ايران بود. اين شخص را امروزه ما به خوبي مي شناسيم: «جعفر پناهي».

به گزارش بولتن، پسر پناهي اما در مصاحبه با رسانه هاي بيگانه بيان كرد كه ما فقط مشغول يك «مهماني ساده» در خانه خود بوديم كه مأموران به سراغ ما آمدند. اما همان ايام، خبرگزاري ها پرده از اين «مهماني ساده» برداشتند:

"در مراسم کذايي که به ادعاي پسر جعفر پناهي مهماني اعلام شده، جعفر پناهي به همراه دوستان و همکاران خود در حال تهيه فيلمي عليه نظام بوده‌اند که با هوشياري دستگاه‌هاي امنيتي و با عملياتي به هنگام، پرده از اقدامات آنها برداشته شده و وي به همراه همکاران خود دستگير مي‌شود."

در اين خبر آمده بود: "محل زندگي جعفر پناهي از مدت‌ها پيش از انتخابات و به ويژه پس از 22 خرداد امسال به محل ساخت فيلم عليه نظام در راستاي کمک به اهداف جرياني خاص تبديل شده و وي و همکارانش هنگام دستگيري، با هماهنگي بيگانگان و مخالفان نظام در حال ساخت فيلمي عليه نظام بوده و همه دستگيرشدگان - از جمله نزديکانش- که با حکم قضايي صورت گرفته، همگي از عوامل تهيه فيلم بوده‌اند."

بنابر اين گزارش وي در حالي از سوي نيروهاي امنيتي دستگير شد كه زيرزمين خانه خود را تبديل به لوكيشن سينمايي جهت تصويرسازي شكنجه و تجاوز در ايران كرده بود و قصد داشت دروغ فتنه گران را تصويري كرده و براي انتشار به خارج كشور بفرستد.

همکاری با آشوب طلبان

اين البته اولين باري نبود كه پناهي مشغول اقدامات ضد امنيت ملي بود. بعد از حوادث انتخابات 88 جعفر پناهي از آن دست سينماگراني بود كه در راستای سناریوی فتنه گران در خصوص اعلام تقلب در انتخابات نامه‌اي اعتراضي نوشته و ادعاي تقلب در انتخابات را مطرح  كردند. نامه‌اي كه خود باعث ايجاد فضاي تشويش و آشوب در بين جامعه و اهالي هنر شد.

اما پناهي به اين كار هم قانع نشد. پس از آن وی سعي كرد تا خود را با اقدامات جنبش سبز (بخوانيد آشوب‌طلبان و فتنه گران) همسو كند. به همين علت، پناهي در روز پنجشنبه 8 مرداد 88 هنگامي كه آشوب‌طلبان با حركت غير قانوني خود در بهشت زهرا سعي داشتند آتش هرج و مرج در جامعه را روشن نگه دارند بازداشت شد. كه البته بعد از چند روز نظام او را از سر رأفت آزاد كرد.

مجموع اين اقدامات موجب شد تا وي به 6 سال حبس تعزيري و 20 سال محروميت از فيلم‌سازي محكوم شد. بماند كه همان ايام آقاي همه‌كاره و حاشيه‌ساز دولت درباره صدور اين حكم گفت: من قبلاً هم اعلام كردم كه حكم وي را دستگاه قضايي صادر كرده است و نظر دولت و رئيس‌جمهور اين نيست. اينكه جعفر پناهي براساس اين حكم مدت زيادي نتواند كار كند را ما نمي‌پسنديم و معتقديم نبايد در اين زمينه‌ها ورود كرد.

توهین پناهی به رئیس جمهور ایران

اما جالب آنكه دفاع آقاي حاشيه‌ساز در حالي صورت گرفت كه جعفر پناهي بدترين توهين‌ها را به دولت و شخص آقاي رئيس‌جمهور نثار كرده بود. او بعد از انتخابات 88 و پيروزي احمدي نژاد در مصاحبه با راديو فردا گفت:

«فکر می‌کنید آقای احمدی نژاد دوباره چهار سال دیگر تغییری در روش‌هایش ایجاد خواهد کرد؟ امکان ندارد. ایشان تحقیر بیشتری انجام خواهند داد. مردم را حقیر می‌کنند و سعی می‌کنند حکومت خودشان را بیشتر و بیشتر به مردم اعمال کنند. چهره‌ای که از او پس از رای‌گیری دیدیم دقیقا حالت چهره یک بازنده بود. و حالا به نظر می‌رسد این موضوع او را بیشتر و بیشتر تهیج خواهد کرد تا هر دورغی که می‌تواند بگوید. و این دروغ‌ها هم حد و مرزی نداشته باشد و آنها را اعمال کند. سعی می‌کند که پیشتاز باشد و نهایتا امکان دارد که کارهای خطرناکی از وی سربزند.»

پناهي بعد از صدور حكمش نيز بي‌كار نماند و باز هم به جنجال‌آفريني عليه جمهوري اسلامي ادامه داد. براي مثال، در مراسم افتتاحيه جشنواره فيلم برلين، نامه‌اي از جعفر پناهي توسط ايزابل روسليني، بازيگر ايتاليايي‌تبار هاليوود و رئيس هيأت داوران شصت و يکمين جشنواره فيلم برلين خوانده شد.

جعفر پناهي در اين پيام نوشت: «واقعيت اين است که مرا پنج سال گذشته بي‌حکم، و براي 20 سال آينده با حکم، از ساختن و کارگرداني هر نوع فيلمي محروم کرده‌اند. اما مي‌دانم در اين 20 سال، با خيال خود آرزوهايم را خواهم ساخت.»

وي در بخش ديگري از پيام خود بدون آن‌كه اشاره‌اي‌ به جرمي كه مرتكب شده بكند اين چنين نوشت: «پس، از اين لحظه به بعد مجبورم براي 20 سال سکوت کنم، مجبورم نبينم، مجبورم نيانديشم و مجبورم فيلم نسازم. به واقعيت زندان و زندانبان تن مي‌سپارم تا شايد آرزوهايم را روزي روزگاري در خيال شما بيابم. بيابم آنچه را که از من دريغ کرده‌اند.»

ديتر کاسليک، دبيرجشنواره فيلم برلين نيز در سخنان خود درباره پيام ارسال شده از سوي جعفر پناهي گفت: «ما مي‌دانيم که خواندن اين پيام شرايط را براي جعفر پناهي در ايران بدتر خواهد کرد اما ما با او حرف زديم و او تاکيد کرد که اين پيام در اينجا خوانده شود. ممکن است اين حرف‌ها آخرين حرف‌هايي باشد که ما از پناهي خواهيم شنيد.»

جنجال آفرینی غرب به دفاع از پناهی علیه جمهوری اسلامی

كشورهاي غربي كه مترصد به‌وجود آمدن موقعيتي هستند كه عليه جمهوري اسلامي، پروپاگانداي رسانه‌اي خود را آغاز كنند، بازداشت و صدور حكم پناهي را بهانه خوبي براي اين موضوع دانستند. براي مثال

1- جشنواره بين‌المللي فيلم کن، جشنواره بين‌المللي فيلم برلين در واکنش به بازداشت اين سينماگر اعتراض کردند.

2- در واکنشي ديگر، چهل و پنج تن از سينماگران و هنرمندان ايران از جمله بهرام بيضايي، کيومرث پوراحمد، ناصر تقوايي، رخشان بني‌اعتماد، خسرو سينايي، مسعود کيميايي، تهمينه ميلاني و اصغر فرهادي، در نامه‌اي سرگشاده خطاب به مسئولين ضمن تاکيد بر حق فيلم‌سازي، آزادي بيان و حق اعتراض براي همگان، خواهان آزادي «نامشروط»!!! جعفر پناهي شدند.

3- برخي از سينماگران جهان نيز با انتشار نامه‌اي خطاب به رئيس قوه‌ي قضائيه، آيت‌الله صادق آملي لاريجاني، ضمن اعتراض نسبت به زنداني کردن «بي‌دليل»!!! جعفر پناهي، از او به عنوان کارگردان مطرح بين‌المللي ياد کردند. و نيز بازداشت او را ناعادلانه خواندند.

4- سازمان عفو بين الملل صندلي خالي پناهي را در جشنواره کن، نشان دهنده اختناق در ايران دانست!

5- برنار کوشنر وزير خارجه و فردريک ميتران وزير فرهنگ، در بيانيه اي مشترک نوشتند: «جعفر پناهي يکي از سرشناس‌ترين نمايندگان سينماي ايران است و کاملاً جا دارد که در جشنواره کن حضور داشته باشد. از او براي عضويت در هيئت داوران دعوت شده است؛ ما آزادي فوري او را خواهانيم و همچنين از مقامات ايراني مي خواهيم که حقوق بنيادين آزادي بيان و آفرينش را براي همه ايرانيان محترم بشمارند.»

6- تيم برتون رييس داوران جشنواره کن در مراسم افتتاحيه اين جشنواره خواستار آزادي پناهي يکي از داوران کن شد. او در کنفرانس خبري گفت همه ما خواستار آزادي بيان هستيم و هرکس بايد بتواند در بيان خود آزاد باشد. همچنين در اين جلسه در یک حرکت کاملا نمایشی و کمیک، ژوليت بينوش بازيگر فرانسوي، در واکنش به بازداشت جعفر پناهي گريست!!!

7- جمعي از فيلمسازان و هنرپيشه‌هاي معروف هاليوود دستگيري جعفر پناهي کارگردان ايراني را محکوم کردند و از حکومت ايران خواستار آزادي فوري او شدند.

8- هاليوود كه به عنوان بزرگ‌ترين دشمن جمهوري اسلامي در عرصه‌ي نرم فعاليت مي‌كند نيز از قافله عقب نماند و جمعي از اهالي آن از جمله مارتين اسکورسيزي، استيون اسپيلبرگ، فرانسيس فورد کاپولا، برادران کوئن، مايکل مور، اليور استون، رابرت دنيرو و رابرت ردفورد و... نامه‌اي در حمايت از پناهي نوشتند. تمامی این اشخاص کسانی هستند که یا دارای نژاد یهودی وبده اند و یا در آثار خود به دفاع تمام و کمال از قوم یهود و رژیم صهیونیستی پرداخته اند.

9- سران فتنه كه آتش بيار همه‌ي آشوب‌هاي 18 ماه گذشته كشور بودند نيز از او حمايت كردند. موسوي به همراه همسرش و شيخ كروبي در پي بازداشت پناهی اعتراض كردند و حتي به منزل او هم سر زدند.

10- و در نهايت اين‌كه كاترين اشتون، رئيس سياست خارجه‌ي اتحاديه‌ي اروپا و رئيس تيم مذاکره‌کننده 1+5 با ايران نيز در آستانه گفت‌وگوهاي استانبول با سخناني صريح و با دخالت در امور داخلي کشورمان نسبت به حكم پناهي واكنش نشان داده خواستار لغو حکم جعفر پناهي شد. اشتون از این راه می خواست تا برگ برنده ای برای خود در گفتگوهای آینده دست و پا کند.

اتحادیه اروپا وارد گود شد

در طول يكي دو سال اخير، دستگاه تبليغي و رسانه‌اي غرب هم‌چنان از جعفر پناهي به عنوان مهره مار خود استفاده كرد كه آخرين اين واكنش‌ها را مي توان در سفر هيأت پارلماني اتحاديه اروپا به ايران ملاحظه كرد.

پنجم آبان ماه سال جاری پارلمان اتحادیه اروپا اعلام کرد که جایزه "آزادی افکار ساخاروف" را به نسرین ستوده و جعفر پناهی اهدا کرده است. "آندره ساخاروف" پدر علم هسته ای شوروی سابق و مخترع بمب هیدروژنی بود که پس از آگاهی از قدرت تخریب این سلاح کشتار جمعی به مخالفت با حکومت شوروی پرداخت و برنده جایزه صلح نوبل شد.

بلافاصله هیلاری کلینتون وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا وارد معركه شد و در پیام تبریک خود به مناسبت اهدای جایزه ساخاروف به ستوده و پناهی اعلام کرد: "مقامات ايرانی ستوده را به خاطر فعاليتهای حقوقی اش زندانی کرده اند و او اکنون عليرغم شرايط وخيم سلامتی اش دوران شش ساله حبسش را سپری می کند. حکومت ايران پناهی را به خاطر فيلمهايش مجازات کرده و او را به شش سال حبس و بيست سال محروميت از فيلمسازی و ممنوعيت از خروج از کشور محکوم کرده است."

در همین رابطه اعضای هیئت پارلمانی اروپا نیز تصمیم گرفتند در سفری که از مدت ها پیش به ایران برنامه ریزی شده بود، ضمن دیدار با ستوده و پناهی دعوتنامه رسمی پارلمان اروپا در ارتباط با دریافت جایزه ساخاروف را به دست آنها برسانند.

اين موضوع با هوشياري نيروهاي قضايي و امنيتي ايران مواجه شد و اجازه چنين ملاقاتي را به هيأت اروپايي ندادند. اتحاديه اروپا نيز چاره اي نديد جز آنكه سفر هيأت پارلماني خود را لغو كند و هيأتي آلماني جايگزين آن شود.

محمدجواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر دستگاه قضا در دیدار با هیأت پارلمان آلمان درباره جایزه ستوده و پناهی گفت: "موضوع جایزه فی نفسه خیلی مهم نیست. ما خوشحال می شویم همه ایرانی ها در سراسر جهان جایزه بگیرند. اما مقاصد سیاسی و خصمانه ای که در پشت این اقدامات قرار دارد تاسف بار است."

او ادامه داد: "منطقی است که مردم و مسئولان جمهوری اسلامی ایران این اقدام را نیز در راستای تشدید دشمنی های بی منطق غرب علیه ایران تعبیر کنند با این تفاوت که این نوع دشمنی صرفا یک لعاب دفاع از حقوق بشر به خود گرفته است."

راز حمایت های ویژه غرب از ستوده و پناهی

اما چرا افرادي چون نسرين ستوده و جعفر پناهي كه اتفاقا به لحاظ هنري و تخصصي، جزو افراد دست چندم حرفه خود محسوب مي شوند تا بدين حد مورد استقبال كشورهاي غربي قرار مي گيرند؟ چرا كشورهاي غرب حاضرند براي چنين افرادي، اين مقدار هزينه كنند؟

جواب سؤالات فوق را شايد بتوان از زبان «مارک کِرک»، نماینده جمهوری خواه در مجلس سنا كه با شبكه‌‌ صدای آمریکا مصاحبه مي كرد، پاسخ داد.

مارک کِرک در اين مصاحبه به زوایای مختلف جنگ اطلاعاتی و راهکارهای تهاجم دیپلماتیک به ایران پرداخت. وی در خصوص این جنگ اطلاعاتی که اساس آن بر حقوق بشر نهاده شده، افشا می کند که "لایحه جدیدی قرار است سیاست خارجی آمریکا را متمرکز کند و "حقوق" مردم ایران را در اولویت سیاست خارجی ما قرار بدهد. همین اقدام را در ارتباط با شوروی سابق کردیم که موفقیت آمیز بود و شوروی سقوط کرد. فکر می کنم باید این استراتژی را در مورد ایران هم اعمال کنیم."

او اذعان كرد مهمترین استراتژی که سیاست خارجی آمریکا به صورت کاملا یکپارچه دنبال خواهد کرد برجسته سازی ویژه نام مخالفان ایرانی (بخوانيد جعفر پناهي، نسرين ستوده و...)‌خواهد بود.

 این سناتورجمهوری خواه در خصوص نقش و مسئولیت گزارشگر مخصوص حقوق بشر در ایران (احمد شهيد) شده گفت: "این فرد مسئول هماهنگی سیاست خارجی آمریکا در رابطه با ایران خواهد بود و اطمینان حاصل خواهد کرد که پرونده مخالفان برجسته، در بالاترین اولویت قرار گیرد. اما مهم ترین وظیفه این فرد این است که نام مخالفان برجسته ایرانی و پرونده هایشان را در رسانه های غربی، عربی، و بین المللی مطرح کند و اینکه چرا در زندان هستند. برای مخاطبان فارسی زبان در کشورهای مختلف دنیا و در داخل ایران، و همینطور در رسانه های بین المللی، درباره این افراد و مبارزات آنان صحبت کند."

وی اذعان می کند که این یک برنامه مشخص است که از سوی سیاست خارجی دنبال می شود که برنامه ریزی آن از مجلس سنا شروع شده و دستگاه سیاست خارجی آمریکا آن را اجرا می کند.

در این خصوص وی چنین می گوید:" ما در حال حاضر این کار را در مجلس سنا شروع کرده ایم و حالا از وزارت امور خارجه می خواهیم که در این باره اقدام کند. ما چهار نفر را انتخاب کردیم، یکی از آنها جعفر پناهی، یکی از برجسته ترین کارگردانان ایرانی(!!!) است که در فضای بین المللی فیلم وارد شده و تصویر متفاوتی از ایران را به نمایش گذاشته و فیلم هایی ساخته که حکومت با آنها مخالف است. "

وی می گوید ما آنها را به عنوان نماد حقوق اولیه ای معرفی می کنیم که متعلق به تمامی مردم ایران است. در مورد مخالفان حکومت شوروی هم به ما همین را گفتند همین استراتژی را بکار بسته و موفق به سقوط شوروی شدیم.

سناتور مارک کِرک در خصوص برجسته سازی نام مخالفان تاکید می کند: "ما باید به این مخالفان کمک کنیم و صدای آنان در فضای بین المللی باشیم، و مطمئن شویم که همه در ایران و در جامعه بین المللی اسم آنان را می دانند و پرونده شان را می شناسند."

و حالا دیگر تعجب نخواهید کرد اگر بشنوید و ببینید در روزهای آینده، کشورهای غربی یکی دیگر از نوچه های داخلی خود را علم کرده و از آنان به عنوان بزرگ ترین، برجسته ترین، بهترین و... هنرمند ایرانی یاد کنند.